Cztery Pory Roku.

[forumowicz]

Pragnę przytoczyć wiersz Juliana Tuwima "Dwa wiatry" Skłonił mnie do tego fakt, że dzisiaj jest 205 rocznica urodzin Tego poety ale również z tym wierszem łączą się moje wspomnienia z dzieciństwa. Nie chwaląc się, ale w szkole podstawowej byłam wzorową uczennicą W nagrodę za bardzo dobre wyniki, w klasie drugiej dostałam kolorową książeczkę z tym wierszem. Radość moja była ogromna Wierszyk nauczyłam się na pamięć i zapamiętałam go do dzisiaj a że wiatr towarzyszy wszystkim porom roku, więc pasuje jak najbardziej do tego działu


Jeden wiatr - w polu wiał,
Drugi wiatr - w sadzie grał:
Cichuteńko, leciuteńko,
Liście pieścił i szeleścił,
Mdlał...

Jeden wiatr - pędziwiatr!
Fiknął kozła, plackiem spadł,
Skoczył, zawiał, zaszybował,
świdrem w gore zakolowa
I przewrócił się, i wpadł
Na szumiący senny sad,
Gdzie cichutko i leciutko
Liście pieścił i szeleścił
Drugi wiatr...

Sfrunął śniegiem z wiśni kwiat,
Parsknął śmiechem cały sad,
Wziął wiatr brata za kamrata,
Teraz z nim po polu lata,
Gonią obaj chmury, ptaki,
Mkną, wplątują się w wiatraki,
Głupkowate mylą śmigi,
W prawo, w lewo, świst, podrygi,
Dmą płucami ile sil,
Łobuzują, pal je licho!...

A w sadzie cicho, cicho...

[ obrazek zewnętrzny ]

[Suzen]

"Pokochaj jesień."

"Spróbuj pokochać jesień
z niesamowitymi urokami.
Spójrz ile piękna niesie
obdarzając cię nowymi dniami.

Kolorowo jak wiosną
barwne liście ostatki zieleni.
Dadzą chwilę radosną
twą szarość życia mogą odmienić.

Wieczór szybciej nastaje
słońce też znika wcześniej niż latem.
Lecz nowe czy nie daje
chwile spokoju, skorzystaj zatem."

Tadeusz Karasiewicz

[ obrazek zewnętrzny ]

[Dzia_dek]

"Jesień już liście z drzew postrącała,
już błotem czarnym ziemia się klei,
Lata horyzont zniknął już dawno
- a ja kocham Cię jeszcze...
Po naszych ścieżkach nikt już nie chodzi,
liście zielenią oczu nie pieszczą
I złota plaża nie jest już złota
- a ja kocham Cię jeszcze...
Kto odmłodzi pusty las,
kto z chmur słońce oswobodzi,
Kto mi zwróci ciepło dnia,
kto samotność wynagrodzi.
Niebo nad miastem w chmurach już tonie,
jakby je przykrył ktoś białym płaszczem
Skowronki dawno już odleciały
- a ja kocham Cię jeszcze...
W wieczór jesienny pusto za oknem,
po szybach płyną smutne łzy deszczu
Wiatr się zabawia liśćmi w kałuży
- a ja kocham Cię jeszcze...
Kto odmłodzi pusty las,
kto z chmur słońce oswobodzi,
Kto mi zwróci ciepło dnia,
kto samotność wynagrodzi."

Autor tekstu: nieznany

[Dzia_dek]

Nadeszła moja ulubiona pora roku ...
[ obrazek zewnętrzny ]
Liście, liście, liście ...

[Suzen]

"Gdzie jesteś jesieni? "



"Gdzie ty jesteś jesieni?

Tu jestem.

W suchych liściach lecących

z szelestem,

w barwnych liściach lecących

i złotych,

co nad ziemią kładą się pokotem.

Z dębu strząsam dojrzałe

żołędzie,

babim latem przystrajam gałęzie,

ptakom wskażę bezpiecznie

dróg szlaki,

jeża do snu otulę pod krzakiem.

Mgły wieczorem nad wodą rozłożę

I przed zimą odejdę za morze."

Hanna Zdzitowiecka


[ obrazek zewnętrzny ]

[malgorzatas]

Jak nie kochać jesieni...

Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata,
Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących.
Ptaków, co przed podróżą na drzewie usiadły,
Czekając na swych braci, za morze lecących.

Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych,
Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych.
Gdy białą mgłą otuli zachodzący księżyc,
Gdy koi w twoim sercu codzienne tęsknoty.

Jak nie kochać jesieni, smutnej, zatroskanej,
Pełnej tęsknoty za tym, co już nie powróci.
Co chryzmatem bieli, dla tych, co odeszli.
Szronem łąki maluje, ukoi, zasmuci.

Jak nie kochać jesieni, siostry listopada,
Tego co królowanie blaskiem świec rozpocznie.
Co w swoim majestacie uczy nas pokory.
Tego, co na cmentarzu wzywa nas corocznie.
Tadeusz Wywrocki

[forumowicz]

Małgosiu cofnij się do 2 strony

[medi]

Raz staruszek, spacerując w lesie,
Ujrzał listek przywiędły i blady
I pomyślał: - Znowu idzie jesień,
Jesień idzie, nie ma na to rady!
I podreptał do chaty po dróżce,
I oznajmił, stanąwszy przed chatą
Swojej żonie, tak samo staruszce
Jesień idzie, nie ma rady na to!
A staruszka zmartwiła się szczerze,
Zamachała rękami obiema:
- Musisz zacząć chodzić w pulowerze.
Jesień idzie, rady na to nie ma!
Może zrobić się chłodno już jutro
Lub pojutrze, a może za tydzień?
Trzeba będzie wyjąć z kufra futro,
Nie ma rady, jesień, jesień idzie!
A był sierpień. Pogoda prześliczna.
Wszystko w złocie trwało i w zieleni.
Prócz staruszków nikt chyba nie myślał
O mającej nastąpić jesieni.
Ale cóż, oni żyli najdłużej,
Mieli swoje staruszkowe zasady
I wiedzieli, że wcześniej czy później -
Jesień przyjdzie. Nie ma na to rady.

[forumowicz]

Nic nie rozumiem, jak to się stało,
że lato zimę dziś napotkało?
Kłócą się teraz o najważniejsze,
kto jest tu gościem, a kto tutejszy?

Prężą muskuły jak dwaj atleci,
swoje zalety chwalą, jak leci:

Że latem plaża ciepła od rana,
w zimie zaś można lepić bałwana;
gorąco w lipcu, jak w czarcim kotle,
w lutym zwisają metrowe sople.

Nie jestem pewien, kto z nich ma rację,
czy lepsze ferie, czy też wakacje?
A każda pora drwi z przeciwnika,
na głowie stają, a jak? Nie wnikam.

Lato się dusi, zima drętwieje,
przyroda nie wie, co tu się dzieje.
Wszystkie bociany: czarne i białe,
miały lądować, lecz odleciały.

Na horyzoncie słychać wołania…
Zbliża się jesień, mocno zdyszana.
Znów się spóźniła, ma srogą minę,
musi pogodzić lato i zimę.

- Biegłam tu do was, bez chwili przerwy,
gubiłam drogę, traciłam nerwy,
a wszystko przez to, że już od roku,
nie mogłam odejść z Białegostoku.

Lecz kiedy z ziemi mgła się podniosła,
tuż za nią: puk, puk. Kto tam? - Tu wiosna!

Arkadiusz Łakomiak

[ obrazek zewnętrzny ]

[malgorzatas]

Małgosiu cofnij się do 2 strony

Dziękuje Basiu za zwrócenie uwagi..będe musiała w kawałach co sie powtarzają po 5 razy tez zwracać uwagę